10 «إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقالُوا رَبَّنا آتِنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ هَيِّئْ لَنا مِنْ أَمْرِنا رَشَداً»
 
ترجمه  :
10. زمانى كه جاى گرفتند اين فتيه به سوى كهف پس گفتند: پروردگار ما! عنايت فرما از جانب خودت رحمت واسعه، شامل حال ما شود و مهيّا فرما از براى ما از امر ما راه رشد و نجات و سعادت را.
 
تفسير :
[بحثى در مورد تقيه]
(إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ) تعبير به «فتيه» جمع «فتى» به معنى شاب و جوان است كه اين‌ها يك دسته جوان‌ها بودند لكن در اخبار دارد كه مراد جوان در ايمان است، و الّا در سن، آن‌ها پير بودند و مَشيب و (إِذْ أَوَى) به معنى مأوى گرفتن و جاى‌گير شدن است كه رفتند به سوى كهف (إِلَى الْكَهْفِ) و در آن سكونت كردند. و جهت رفتن آن‌ها اينكه سلطان آن‌ها دقيانوس بود. بعضى گفتند : مجوسى بود[1]  و بعضى گفتند: بت پرست بود[2] ، و هر كه بر خلاف طريقه او بود به قتل مى‌رسانيد و اين‌ها در تقيّه بودند اظهار موافقت مى‌كردند لكن در باطن ايمان كامل داشتند و خداوند براى تقيّه آن‌ها دو اجر به آن‌ها عنايت فرمود، چنانچه ما هم اگر گرفتار شديم واجب است تقيّه كنيم حتى در نماز اگر موافق با واقع به جا آوريم باطل است و در خبر است كه فرمود :
«التقيّةُ ديني ودينُ آبائي»[3] .
 و بسيار اين جهّال شيعه در مقابل اهل تسنن مهر مى‌گذارند و بسم الله مى‌گويند[4]  و أشهد أنّ علياً ولى الله در اذان مى‌گويند و حىّ على خير العمل در  آن مى‌گويند و اين بسيار غلط است و امثال اين‌ها. حضرت صادق (علیه السلام) در مقابل منصور، اميرالمومنين خطاب مى‌كرد و روزه ماه رمضان را افطار كرد براى اينكه منصور عيد فطر قرار داده بود و فرمود :
«لئِن أفْطِرُ يَوماً مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ أحَبُّ إليَّ مِنْ أنْ يُضْرَبَ عُنُقي»[5] .
  (فَقالُوا رَبَّنا آتِنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً) كه نجات از شرّ سلطان و اتباع او پيدا كنيم و محفوظ بمانيم (وَ هَيِّئْ لَنا مِنْ أَمْرِنا رَشَداً)، راهى از براى ما قرار ده كه راه رشد باشد بتوانيم دين خود را حفظ كنيم و به راه صواب و رشد برويم.

_________________________________________________________________________________________

[1] .  ر.ك: مجمع البيان: ج6، ص698.
[2] .  همان.
[3] .  تقيه روش من و پدرانم است. المحاسن: ج1، باب التقيه، ص398؛ وسائل الشيعة: ج16،ص210، ح24 و بحار الأنوار: ج2، ص73، ح41.
[4] .  قابل ذكر ويادآورى است كه اهل سنت در نماز بسم الله را نه به صورت بلند مى‌گويند نه آهسته .
[5] .  اينكه يك روز از روزه ماه مبارك رمضان را بخورم، برايم بهتر از اين است كه گردنم زده شود. كافى: ج4، ص83، ح9؛ وسائل الشيعة: ج1، ص132، ح4 و ج7، ص95، ح5 و بحارالأنوار: ج47، ص210، ح53.

نوشتن دیدگاه