ای گشته زِ روی صدق دمساز علی

وی گوش دل تو پر، ز آواز علی

در هر شب آدینه به محراب دعا

مانند کمیل باش همراز علی

بنگر به شکوه و حشمت و جاه کمیل

شد عرش نشین کبوتر آه کمیل

خواهی که شوی زنده زِ انفاس علی

در هر شب جمعه باش همراه کمیل

آمد رمضان و می دهد ماه نوید

کز مشرق آرزو گل نور دمید

هر کس که نهاد گام در راه علی

در خلوت دل به وصل دلدار رسید

با پردگیان قدس دمساز علیست

در گلشن غیب نغمه پرداز علیست

او دم ز سلونی زد و ارباب صفا

گفتند به حق واقف هر راز علیست

ای بر تو درود و روح حق خواهی تو

درمانده رهینِ لطف و همراهی تو

از کار فرو بسته گره گردد باز

شاها به سرانگشت یداللّهی تو

سرچشمه فیض و منبع جود علیست

از خلقت کاینات مقصود علیست

آن کس که زِ درد و رنج محنت زدگان

یک لحظه به عُمرِ خود نیاسود علیست

محمود شاهرخی (جذبه)

محراب آفتاب / 452

نوشتن دیدگاه