عن الصادق عليه السلام قال: لمّا قُبض رسول اللّه صلى الله عليه وآله و جلس ابوبكر مجلسه، بعث الى وكيل فاطمة عليهاالسلام فاخرجه من فدك الى ان ذكر شهادة علي عليه السلام و امّ ايمن فقال عمر: انت امرأة و لا نجيز شهادة امرأة وحدها، و امّا علي فيجرّ الى نفسه، قال: فقامت مغضبة و قالت:
اَللَّهُمَّ اِنَّهُما ظَلَما اِبْنَةَ مُحَمَّدٍ نَبِيِّكَ حَقَّها، فَاشْدُدْ وَ طْأَتَكَ عَلَيْهِما.
(44) دعاى آن حضرت بر ابى بكر و عمر
روايت شده كه آن حضرت پس از آنكه عمر و ابوبكر وكيل ايشان را از فدك- كه سرزمينى بود كه پيامبر به ايشان بخشيده بود- بيرون كردند و شهادت حضرت على عليه السلام و امّ ايمن را در خصوص مالكيّت آنجا نپذيرفتند، ايشان فرمود:
پروردگارا! اين دو نفر به حق دختر پيامبرت محمد تجاوز كرده، و او را مورد ستم و آزار قرار دادند، پس غضب خود را بر آنان شدّت بخش.

نوشتن دیدگاه