عن علي عليه السلام: دخل رسول اللّه صلى الله عليه وآله ذات يوم على فاطمة عليهاالسلام و هي حزينة، فقال لها: ما حزنك يا بنيّة؟ قالت: يا ابت ذكرت المحشر و وقوف الناس عراة يوم القيامة، قال: يا بنيّة انه ليوم عظيم- الى ان قال:- ثم يقول جبرئيل: يا فاطمه سلي حاجتك؟ فتقولين:
يا رَبِّ اَرِنِى الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ.
فيأتيانك و اوداج الحسين عليه السلام تشخب دماً- الى ان قال:- ثم يقول جبرئيل:يا فاطمة سلى حاجتك، فتقول:
يا رَبِّ شيعَتي.
فيقول اللّه عز و جل: قد غفرت لهم، فتقولين:
يا رَبِّ شيعَةَ وُلْدى.
فيقول اللّه: قد غفرت لهم، فتقولين:
يا رَبِّ شيعَةَ شيعَتي.
فيقول اللّه: انطلقي فمن اعتصم بك فهو معك في الجنّة.
(49) دعاى آن حضرت در محشر براى شفاعت دوستانش
از حضرت على عليه السلام روايت شده: روزى پيامبر نزد فاطمه عليهاالسلام كه محزون بود آمد و فرمود: دخترم از چه محزونى؟ فرمود: پدرم به ياد محشر و عريان بودن مردم در آن روز افتادم، فرمود: دخترم آن روز روز بزرگى است- تا آنجا كه فرمود:- جبرئيل مى گويد: اى فاطمه حاجتت را بگو، و مى گوئى:
پروردگارا! حسن و حسين را به من نشان ده.
آنگاه آن دو نزد تو مى آيند، در حاليكه از رگهاى گردن امام حسين عليه السلام خون مى ريزد- تا آنجا كه فرمود:- آنگاه جبرئيل گويد: اى فاطمه حاجتت را بخواه، و تو مى گوئى:
پروردگارا! شيعيانم.
و خداوند مى فرمايد: آنان را بخشيدم، و مى گويى:
پروردگارا! شيعيان فرزندم.
و خداوند مى فرمايد: آنان را بخشيدم، و مى گويى:
پروردگارا! شيعيان شيعيانم.
و خداوند مى فرمايد: برو، هر كه به تو چنگ زند در بهشت است.