و روز نهم، روز عرفه است و از اعياد عظيمه; اگرچه به اسم عيد ناميده نشده است، و روزى است بسيار مبارك و ميمون و روزى است كه حق تعالى بندگان خود را به عبادت و اطاعت خويش خوانده است و موائد جود و احسان خود را از براى ايشان گسترانيده و وعده فرموده ايشان را به آمرزش گناهشان و پوشانيدن عيب هاى ايشان. پس سزاوار است اين كه شناخته شود عظمت و قدر اين روز، و بپا داشته شود از براى عبادت و دعا و حمد و شكر بارى تعالى. شيخ مفيد(رحمه الله)فرموده كه در روز عرفه حق تعالى قبول فرموده توبه حضرت آدم(عليه السلام)را. در اين روز متولد شد حضرت ابراهيم(عليه السلام) و در اين روز «توية»([1]) بر داود(عليه السلام)  نازل شد، و در اين روز حضرت عيسى(عليه السلام) متولّد شد. و در اين روز است دعا به موقف عرفات بعد از نماز عصر تا غروب آفتاب. بنابر آنچه ثابت شده از سنّت حضرت رسول(صلى الله عليه وآله) و در اين روز حضرت مسلم بن عقيل (عليه السلام)  شهيد شد. و بالجمله كسى كه توفيق يابد در عرفات باشد ادعيه و اعمال بسيار دارد.
و بهترين اعمال در اين روز دعا است. حتّى مستحب است كه جمع كند ميان نماز ظهر و عصر در اوّل وقت، و نافله و اذان عصر ساقط مى شود، و بعد از نماز عصر مشغول دعا بايد شد تا شام، و دعا از براى برادران مؤمن از زنده و مرده بسيار بايد كرد، چنانچه به سند صحيح منقول است كه ابراهيم بن هاشم گفت كه من عبد اللّه بن جندب را ديدم در موقف عرفات و حال هيچ كس را از او بهتر نديدم. پيوسته دست هاى خود را به سوى آسمان بلند كرده بود و آب ديده اش به رويش جارى بود تا به زمين مى رسيد. چون مردم فارغ شدند گفتم: وقوف هيچ كس را بهتر از وقوف تو نديدم. گفت: به خدا سوگند كه دعا نكردم مگر برادران مؤمن خود را; زيرا كه از حضرت امام موسى(عليه السلام) شنيدم كه «هركه دعا كند از براى برادران مؤمن خود در غيبت او از عرش ندا به او رسد كه از براى تو صد هزار برابر او باد». پس من نخواستم كه دست بردارم از صد هزار برابر دعاى ملك كه البتّه مستجاب است براى يك دعاى خود كه نمى دانم مستجاب خواهد شد يا نه.
و اگر كسى توفيق يابد كه در روزعرفه در تحت قبّه مقدّسه حضرت امام حسين(عليه السلام)باشد ثوابش كمتر نيست از كسى كه در عرفات باشد بلكه زياده است، چنانچه در باب چهارم با زيارت مخصوصه آن حضرت به شرح رفت، و كسى كه در ساير بلاد باشد و توفيق هيچ يك را نيافته باشد، غسل كند و در مجمع مؤمنان حاضر شود و زيارت آن حضرت بكند و اگر در بام بلندى يا
صحراى گشاده باشد بهتر است و زيارت بعيده ] در صفحه 414 [ در سابق گذشت.
و زيارت سوّم از زيارات جامعه اين رساله ] در صفحه 394 گذشت [ در اين روز خواندنش بسيار مناسب است، و چون زيارت كرد مشغول ذكر و دعا شود تا در ثواب آن ها شريك گردد. و از حضرت صادق(عليه السلام)منقول است كه: «هركه در روز عرفه پيش از آن كه متوجّه دعا شود دو ركعت نماز به جا آورد در زير آسمان و اعتراف كند نزد خداى تعالى به گناهان خود، و اقرار كند به خطاهاى خود، فايز گردد به ثواب اهل عرفات و گناهان گذشته و آينده اش آمرزيده گردد». و شيخ مفيد(رحمه الله)اين نماز را بعد از نماز عصر ذكر كرده است و گفته است كه اين نماز مخصوص جمعى است كه در اطراف باشند و در عرفات نباشند
و غسل در اين روز مستحب است، و احاديث در باب روزه روز عرفه مختلف است و اكثر علما جمع ميان احاديث به اين طريق كرده اند كه اگر در ماه اشتباه نباشد و روزه نيز او را از دعا كردن ضعيف نگرداند سنّت است و الاّ مكروه است يعنى ثوابش كمتر است.
و از حضرت صادق(عليه السلام)منقول است: «چون خواستى مشغول دعا شوى اوّل صد مرتبه «اَللّهُ اَكْبَرْ» و صد مرتبه «اَلْحَمْدُ لِلّهِ»  و صد مرتبه  «سُبْحانَ اللّهِ»  و صد مرتبه «لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ» و صد مرتبه «قل هُوَ اللّهُ اَحَدْ» بخواند، و اگر زياده بر اين دوست داشته باشى صد مرتبه سوره «انّا انزلناه» نيز بخوان». و در روايت ديگر: «صد مرتبه آية الكرسى و صد مرتبه صلوات بر پيغمبر و آل او(عليهم السلام)بگو; پس مشغول دعا شو».
و دعاهاى امروز بسيار است و بهترين دعاهاى صحيفه كامله است كه دعاى چهل و هفتم و اوّلش «اللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بديع السّموات»  پس آن را به خشوع و رقّت بخوان كه مشتمل است بر جميع مطالب دنيا و آخرت.
____________
[1].  زبور.

نوشتن دیدگاه