رزیتا نعمتی
یا اهل الکبریاء و العظمه!
اکنون که خورشید عید سر می زند، چشم انتظارم تا از جود و جبروت تو، خود را میان اهل رحمت و مغفرت بیابم که این شعف، از تصور بخشش توست؛ نه از تجسم اعمالم.
قصد آن دارم، چشم هایی را که در نهر رمضان تو شست وشو کرده ام، دیگربار به غبار گناه نیالایم.
به راستی، عید روزی ست که در آن معصیت تو نباشد. دستم را بگیر تا از همین نقطه، تولد دیگری را در خود شروع کنم.
تولدی دیگر
- بازدید: 5431
دیدگاهها
اینک که درطول این ماه،پروانگی ورهایی ازناپاکی هارآموخته ام،وپیله نفس سرکش وچموش خویش رادریده ام،
بارالها کمکم کن تا همیشه پروانه صفت باشم؛آزادازتمام تعلقات وبندهایی که مراازتوجدامی کنند،ومراازحرکت وپروازبازمی دارند.
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا