كيست عاشق آن كه تا پروانه سان پروا كند
جاى در آتش ز شوق شمع، بى پروا كند
كيست عاشق در جهان چون سرور آزادگان
كو بخون پاك خود اسلام را احيا كند
كيست عاشق آن كه با ايثار اكبر چون خليل‏
راز عشق بى نشان را در جهان افشا كند
كيست عاشق آن كه از دريا برآيد خشك لب‏
و زغم طفلان ز غيرت ديده را دريا كند
جان به قربان علمدارى كه گر دستش فتاد
درگه اعجاز، چون موسى يد بيضا كند
دست عباس دلاور گشت در ميدان قلم
تا بدان طومار مردى را بخون امضا كند
در شمار چاكرانش گر درآيد «افتخار»
فخرها بر شهرياران همه دنيا كند
------------------------------------------
آئينه ايثار، ص 370 - 369.
سيد جلال الدين ميرآفتابى «افتخار»