روییدن هلال كه كم‌كم شروع شد   
در نبض واژه‌ها، تپش غم شروع شد
بغض زمان شكست و دل آسمان گرفت   
اشك زمین ز چشمه‌ی زمزم شروع شد
عالم دوباره، رنگ قیامت گرفته است   
شاعر بخوان، قیامت عالم شروع شد
«باز این چه شورش است» كه در جان عالم است؟   
«باز این چه شورش است»، محرّم شروع شد
سال تولّد غم او، شصت و یك نبود   
با گریه‌های توبه‌ی آدم شروع شد
قرآن گشوده‌ایم، برای تلاوتش   
از ابتدای سوره‌ی مریم شروع شد
از كاف و ها گذشت و سوی یا و عین رفت   
با صاد صبر، ناله‌زنان تا حسین رفت
مؤمنی‌نژاد، میثم"