رسول خدا با استقامت هر چه بيشتر بر دعوت خود اصرار مى ورزيد، سخنان او مؤثر شده بود، بردگان، مستضعفان جان تازه اى گرفته بودند. دعوت، مرزها را درهم نورديده بود، حتى شخصيتهاى قريش تحت تأثير قرار گرفته بودند و بعضى به محمد (ص) پيوسته بودند ايمان حمزه پهلوان عرب موازنه را بر هم زد، دعوت حتى در خانه سران كفر نفوذ كرد، بزرگ زادگان به محمد (ص) ايمان آوردند و محمد (ص) با هيچ پيشنهادى حاضر به مصالح نبود. سران كفر در مجلس مشورتى، دارالندوه جمع شدند و سپس از مشاوره اى سرى تصميم بر قتل رسول خدا گرفتند. جبراييل نازل شد كه اى پيامبر على را در جايگاه خود بخوابان و مكه را به سوى مدينه ترك كن پيامبر (ص) به مدينه آمدند و پس از هفت ماه، زيد بن حادثه و ابارافع را فرستادند تا فاطمه همراه خواهرش ام كلثوم به مدينه مهاجرت نمايند.» [ طبقات ابن سعد ج 1 ص 237 و اين در حاليست كه يعقوبى مدعى است على (ع) فاطمه را به مدينه آورد ج 2 ص 41. ]
حُوَيرث بن نُقَيد هجو سراى معروف راه را بر فاطمه (ع) بست و شتر را رماند كه فاطمه و خواهرش نقش بر زمين شدند. [ سيره ابن هشام ج 4 ص 52 با اين تفاوت كه مأمور اعزام را عباس ذكر مى كند. ]

نوشتن دیدگاه