متن سوال :
با سلام. دختری 25 ساله هستم پس از دانشگاه به سرکردن چادرعلاقمند شدم اما پس از اتمام دانشگاه با مخالفت خانواده به خصوص مادر خود مواجه شدم و سپس به مسخره شدن توسط برادرم مواجه شدم حال خودعلاقه زیادی به حجاب و چادر دارم ولی باید بطور پنهانی و از ترس در کوچه و خیابان به سرکردن و در آوردن آن اقدام کنم.لطفا راهنمایی نمایید.
پاسخ سامانه عفت:
با سلام خدمت شما دختر خانم محترم!
در ابتدا لازم است که نسبت به این روحیه شما آفرین گفت.
امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در غرر الحكم می فرمایند: المكارم بالمكاره. مكارم به مكاره است، «مكارم» صفات و اخلاق پسنديده است كه آدمى به وسیله آنها بزرگ و گرامى گردد، و «مكاره» امورى است که برای نفس ناپسند و تحمّلش دشوار باشد، و مراد اين است كه تحصيل مكارم، به صبر بر ناخوشی ها و تحمّل آنهاست، پس كسى كه نتواند آنها را تحمل کند، اخلاق حميده را نخواهد داشت.
حضرت در روایت دیگر می فرمایند: الثّواب بالمشقّة پاداش به اندازه مشقّت و سختی است، پس هر عملى كه مشقّت آن بيشتر باشد ثواب آن نيز بيشتر خواهد بود چنان كه از پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) نيز وارد شده كه « أ َفْضَلُ الْأَعْمَالِ أَحْمَزُهَا[1]» يعنى أفضل و افزون ترین اعمال، دشوارترين آنهاست.
بايد توجه داشت كه اين در دو عملی است كه هر دو از يك جنس باشند پس هر يك كه مشقّت آن بيشتر باشد ثواب آن بيشتر باشد مثل روزه در تابستان و زمستان؛ و چادری شدن به وقت تشویق و چادری شدن به وقت تمسخر دیگران. از نظر عقلی نیز نمی شود گفت هر دوی اینها برابرند و عدالت خدا در این است که به دومی بیش از اولی ارج دهد.[2]
بدان که هر چیزی خرج و مخارجی دارد برای اجرای مسائل دینی نیز باید تاوانش را پرداخت. کسانی را به یاد آر که در راه دین سختی ها را به جان خریدند ولی از هدف باز نیایستادند:
آسیه را به یاد آر که در با کمال افتخار توانست در امارت فرعون ایمان خود را نگه دارد و به خاطر همین دین داریش در زیر شکنجه های فرعون دار فانی را وداع گفته و ندای رَبِّ ابْنِ لي عِنْدَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ [3] سر داد.
سمیه مادر عمار ، اولین زن شهیده را به یاد آر که به جرم " لا اله الاالله" به بدترین شکنجه از دنیا رفت.
و حضرت زکریا(علیه السلام) به به خاطر دعوت به دین الهی تحت تعقیب قرار گرفته و در لایه درختی تنومند ولی تو خالی پنهان شد که در نهایت با ارّه زنده زنده به دو نیم کردند.
و تاریخچه أَصْحابُ الْأُخْدُودِ [4] را از تفاسیر بنگر که چگونه "ذنواس"، بیست هزار نفر از مومنین نجران را در گودال های بزرگ آتش سوزاند ولی اینان دست از ایمان خویش برنداشتند.
حضرت نوح را به به خاطر اولین دعوتش، مترفین آنقدر زدند که تا 3 روز در کُما به سر برد و وقتی به هوش آمد، تبلیغ خود از سر گرفت و کفار نیز کم نگذاشته، به همان حالت اول تا حدّ مرگ زدند و جلوی خونه اش انداختند و ایشان تا 950 سال به همین منوال تبلیغ خود را ادامه داد.
بلال موذن پیامبر را بیاد آر
چرا دور رویم، پیر زنی را به یاد آر که در زمان کشف حجاب، به خاطر حجابش، 7 سال از خانه بیرون نیامدو این باعث شد که از دست امام زمانش جایزه بگیرد و امام نمازش را بخواند.
آری طلب بزرگى بى دردسر نباشد. در روایت مومن - از جهت استحكام و پايدارى او در امر دين و ثباتش در راه حق - را تشبيه به كوه نموده و فرموده اند: المومن كالجبل لا تحركه العواصف[5]. مومن همچون كوه پايدارى است كه طوفان هاى شديد لرزش بر پيكرت نميرساند.
اطاعت از پدر مادر نیز تا زمانی است که فرزند را به طرف گناه نکشانند و در غیر این صورت اطاعت از ایشان در گناه جایز نیست ولی احترامشان لازم است. فکر کن که ناراحت نمودن مادر و برادر سخت تر است یا ناراحت نمودن خدا و اولیائش؟!! و بالاتر از آن به دست آوردن دل مادر و برادر اهمیت بیشتری دارد یا رضایت و خشنودی خدا؟!! به طور مسلّم رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ.
می دانی خداوند متعال چه وعده هایی برای امثال تو داده است: وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً في جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ [6] خداوند به مردان و زنان با ايمان باغهايى وعده داده است كه از زير [درختان] آن نهرها جارى است. در آن جاودانه خواهند بود، و [نيز] سراهايى پاكيزه در بهشت هاى جاودان [به آنان وعده داده است] و خشنودى خدا بزرگتر است. اين است همان كاميابى بزرگ.
از این رو در امر الهی پایداری نشان بده و مصداق آیه وَ اسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ [7] قرار بگیر و همان گونه كه مأمورى ايستادگى كن، و هوس هاى آنان را پيروى مكن و بگو: «به هر كتابى كه خدا نازل كرده است ايمان آوردم و اعمال ما از آنِ ما و اعمال شما از آنِ شماست؛ ميان ما و شما خصومتى نيست؛ ... و فرجام به سوى اوست.
در پایان سفارش میکنم با ادب و اخلاق اسلامی خویش، و با ابزارهای کمکی - مانند: کتاب، مجله، فیلم و ... - به ایشان بقبولانیم که این یک وظیفه دینی است که شما از اون غافلید. با مادرت زیاد مهربان باش.
پاروقی :
[1] . بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج67، ص: 191
[2] . ر.ک: شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحكم و درر الكلم، ج1، ص: 21
[3] . تحریم، 11.
[4] . سوره بروج، 4.
[5] . شرح الكافي-الأصول و الروضة (للمولى صالح المازندراني)، ج9، ص: 172
[6] . توبه، 72.
[7] . " وَ اسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَ قُلْ آمَنْتُ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ كِتابٍ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ اللَّهُ رَبُّنا وَ رَبُّكُمْ لَنا أَعْمالُنا وَ لَكُمْ أَعْمالُكُمْ لا حُجَّةَ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنا وَ إِلَيْهِ الْمَصير". شوری، 15.
فرستنده : زهرا منعمی زاده
دیدگاهها
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا