امام رضا (علیه السلام) رو به راس الجالوت، بزرگ یهودیان كرد و فرمود: «تو می‌پرسی یا من بپرسم؟» گفت:« من می‌پرسم؛ ولی باید از تورات و انجیل یا زبور داوود و صحف ابراهیم و موسی با من صحبت كنید. شما نبوت حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) را چگونه اثبات می كنید؟» فرمود: « موسی بن عمران و عیسی بن مریم و داوود به نبوت او شهادت داده‌اند.» راس الجالوت گفت: « كجا؟»
امام فرمود:« مگر حضرت موسی به بنی اسرائیل وصیت نكرد كه به زودی پیغمبری از برادران شما خواهد آمد؛ او را تصدیق كنید؟» گفت:« بله؛ این سخن موسی است.» امام فرمود: « آیا از برادران بنی اسرائیل پیغمبری جز محمد آمده است؟» گفت: « نه » امام فرمود:« مگر در تورات نیامده كه نور از كوه طور و كوه ساعیر و كوه فاران ظهور كرد؟» گفت:« بله؛ اما تفسیرش چیست؟» امام فرمود:« ظهور نور در طور سینا همان وحی خداوند است بر موسی (علیه السلام) و روشنی كوه ساعیر همان وحی است به حضرت عیسی (علیه السلام)؛ و مقصود از نوری كه از كوه فاران آمده، رسالت حضرت محمد (ص) است. زیرا فاران نام یكی از كوه های اطراف مكه است كه رسول خدا از آنجا مبعوث شده است.» سپس حضرت رضا (علیه السلام) نمونه‌هایی از مژده‌های پیامبران را كه در تورات آمده، ذكر كرد و از قول « شعیای پیغمبر » و «حیقوق پیغمبر» نشانه‌های حضرت محمد (ص) را بیان فرمود و از كتاب زبور داوود، قسمتی را برای راس الجالوت خواند كه تنها درباره‌ حضرت محمد (ص) صدق می‌كرد.

نوشتن دیدگاه