گاهی دلم به سمت خدا می برد مرا
یعنی به آستان رضا می برد مرا

مثل کبوتری که به پرواز آمده است
تا کوی دوست بال دعا می برد مرا

هرگاه رو به قبله هفتم می آورم
تا شاهراه سعی و صفا می برد مرا

تا محضر سپیده هشتم به صد امید
ایمان جدا و عشق جدا می برد مرا

نزدیک تر شدن به ضریح امام نور
تا دوردست خاطره ها می برد مرا

از خود در این حرم به خدا می توان رسید
این جذبه از کجا به کجا می برد مرا

آن پرچمی که دست تکان می دهد به ناز
تا صحن سیدالشهدا می برد مرا

ای اهل بیت نور به سرچشمه شهود
دل بستگی به مهر شما می برد مرا

اشکی که متصل به ولای شما شود
از لوح سینه رنگ ریا می برد مرا

توحید ناب رنگ انا من شروطهاست
این شرط تا حضور خدا می برد مرا

شاعر : محمد جواد غفورزاده (شفق)

نوشتن دیدگاه