از فرمایشات اهل بیت علیهم السلام استفاده می‌شود که علم نجوم، علمی الهی است ولی کسانی که به آن احاطه کامل داشته باشند بسیار اندک‌اند. در روایات زیادی از ترتیب اثر دادن به گفته‌های منجّمین نهی شده است؛ ولی نه از آن جهت که این علم نادرست است، بلکه بخاطر اینکه اکثر مدّعیان علم نجوم به خاطر پیچیدگی فراوان آن، در محاسبات خود دچار اشتباه می شوند؛ لذا محاسبات منجّمین همه بر ظنّ و گمان است و وجود خطا در این وادی به مراتب بیشتر از صحیح آن است.
«قمر در عقرب» به این معناست که برای ساکنین بخشی از زمین، کره ماه برابر صورت فلکى عقرب واقع شده است. ماه (قمر) در طول یک ماه قمری (که حدود ۲۹.۵ روز است) یکبار به طور کامل دور زمین می چرخد، که این مسیر به دوازده قسمت تقسیم شده و برج هایی نیز برای هر یک از این دوازده صورت فلکی انتخاب شده است: حَمل، ثور، جُوزاء، سَرَطان، اسد، سُنبله، میزان، عقرب، قوس، حوت، دَلو، جُدَی. مدت زمان حضور ماه در هر یک از صور فلکی از جمله عقرب، دو روز و نیم (حدود ۶۰ ساعت) می باشد. البته روزهای قمر در عقرب در هر سال متفاوت است و باید برای هر سال دوباره محاسبه شوند.
بر اساس روایات معصومین علیهم السلام (و نیز علم نجوم)، خواندن عقد ازدواج، مسافرت، اقدام برای بچه دار شدن (انعقاد نطفه)، افتتاح کسب و کار و امور مهم تجاری، خرید و فروش خانه، حجامت و بطور کلی انجام کارهای اساسی در روزهای نحس و قمر در عقرب توصیه نمی شود.
امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند: «هر کس در هنگامی که قمر در عقرب باشد مسافرت یا ازدواج نماید، خیری نمی بیند.» (الکافی، ج ۸، ص ۲۷۵)
هر چند صُور فلکی و اجرام آسمانی بر زندگی انسان تأثیرات فراوانی دارند، لیکن از آموزه های دینی استفاده می شود که نباید به این امور بیش از حدّ مجاز اعتنا کرده و تمام برنامه های زندگی را بر اساس آنها تنظیم نمود.
شخصی به امام جعفر صادق علیه السلام عرض کرد: «من به گونه ای در علم نجوم غرق شده ام که هر گاه بخواهم کاری انجام دهم، اول آن را با اطلاعات نجومی خود می سنجم، اگر برای آن طالع شر و نحسی دیدم آن را انجام نمی دهم و هر گاه طالع خیر و خوبی برای آن دیدم، شروع به اقدام می کنم. امام فرمود: آیا به آن چه به دست آورده ای اعتقاد داری؟ عرض کرد: بله. حضرت فرمود: همه کتاب هایت (کتاب های نجومی) را بسوزان و به این علم عمل نکن!» (الوافی، ج ۱۲، ص ۳۵۵)
بنابراین با توجه به مطالبی که ذکر شد می توان چنین نتیجه گرفت که موضوع «قمر در عقرب» امری است حقیقی و جزو قوانین الهی عالم و تأثیرات آن نیز در زندگی انسان قطعی و مسلّم است و بهتر است در این ایام از انجام کارهای اساسی که ذکر شد پرهیز شود؛ و در عین حال ائمّه معصومین علیهم السلام نهی فرموده اند که انسان غرق در این امور گشته و از یاد عظمت و قدرت پروردگار غافل شود. پس در صورت پیش آمدن امری ضروری و غیر قابل جابجایی زمانی، با دادن صدقه، خواندن آیة الکرسی و توکّل بر خداوندی که خالق و مالک زمین و آسمان و تمامی تأثیر و تأثّرات عالم هستی است، می توان اقدام به انجام آن امر مهم و حیاتی نمود.
