از دل و جان گر کنی ثنای محمد(ص) *** زنده شود جانت از ولای محمد(ص)
هر دو جهان کی شود بهای محمد(ص) *** زان که نشد خلق جز برای محمد(ص)
سايه طوبی و قصر حور بجويی *** روی بنه بر در سرای محمد(ص)
مهر که روشن از اوست عالم امکان *** نيست مگر پرتويی ز رای محمد(ص)
رايت کفر و نفاق گشت نگونسار *** ا که برافروخت حق لوای محمد(ص)
لب بگشاييد قدسيان به ثنايت *** لب بگشايی چو در ثنای محمد(ص)
غيرت حق تيغ انتقام بر آرد *** غير نشنيد اگر به جای محمد(ص)
سرور و سالار و مقتدای دو عالم *** کيست به جز عترت و نيای محمد(ص)
راه هدای از کجا طلب کنی ای دل *** بعد محمد ز اوصيای محمد(ص)
شمع يقين برفروخت خلوت دل را *** دل که منوّر شد از لقای محمد(ص)
تحفه برد نزد حور روضه رضوان *** نگهت گيسوی مشک زای محمد(ص)
کعبه و آن رتبه و مقام که دارد *** هست صفای وی از صفای محمد(ص)
افسر زرين آفتاب چه باشد *** خاک کف پای عرش سای محمد(ص)
زنده کند صد مسيح را به حديثی *** گاه سخن لعل جان فزای محمد(ص)
چون شود ای دل لوای حشر هويدا *** دست من و دامن ولای محمد(ص)
پای نهی چون (هما) به تارک گردون *** گر سرِ طاعت نهی به پای محمد(ص)
همای شيرازی
