محمد مثل هر شب سوی غار حرا رفت    ***    به کوهستان، برای مناجات و دعا رفت
شکوفا شد دوباره درون غار، خورشيد    ***    در اعماق سياهی محمد می‏درخشيد
نيايش ‏های هر شب دوباره بر لبش بود    ***    زمين و آسمان، پر ز يا رب يا ربش بود
که ناگه يک فرشته محمد را صدا کرد    ***    دل آن نازنين را پر از عطر خدا کرد
فرشته با محبت به او گفت: ای محمد    ***    بخوان با نام اللّه‏ بخوان با نام ايزد
محمد گفت: ای دوست چگونه می‏توانم    ***    بدون درس و مکتب چنين چيزی بخوانم
فرشته گفت اکنون به ياری خداوند    ***    به خوبی می‏توانی بخوانی ای خردمند
بخوان با نام او که ترا جان داد و پَرورد    ***    بنام او که امشب ترا مأمور خود کرد
تو هستی آخرين گل ز بُستان نبوت    ***    معطر کن جهان را ز عطر و بوی رحمت
محمدحسين صادقی

نوشتن دیدگاه